Lucianicus, -a, -um – 1) die Werke Lukians (von Samosata) betreffend: ERASMVS ep 906 (1518) Ceterum agis iracundum, non irasceris. Vt agas, certe nimium scite agis, quemadmodum Aiacem egit Lucianicus ille histrio, qui inter agendum vni atque alteri caput comminuit, non sine metu caeterorum. CARVAJAL apol sig.B8v Nunc autem, quid aliud aget senex Lucianicus, quam Luciani scommatis, toto pectore adherere? – 2) freigeistig: CALVIN op 13 p.486 Iam nihil mea refert, sitne homo Lucianicus qui baptizat, sitne diabolus. Tantum enim respicienda est institutio, et continuus usus, qui a Christi mandato, tanquam ex fonte fluxit. LVTHER ep 2093 (1534) Si Erasmus loquitur Arrianice, iudicetur Arrianus; si loquitur Lucianice, iudicetur Lucianicus; si loquitur gentiliter, iudicetur gentilis, nisi resipiscat et desinat defendere tales voces.