obsequiose, adv. – gehorsam, willfährig, gefällig: DECEMBRIO-A pol 3,27,93 Morigerus et morigeratus est, qui alienis moribus sive alius voluntati obsequiose deservit. CLICHTOVE reg off fol.15r videmur certe beneficium rectae exhortationis ... eis obsequiose impendere. SCHEVRL Eck ep 357 (1540) Ego principem meum Tridentinum ... comitatus sum obsequiose.
– lex.: PEROTTI ccopiae 2,633 Hinc officiosus dicitur obsequiosus et qui facile merentibus exhibet honorem; a quo fit aduerbium officiose, id est cum officio et, ut ita dicam, obsequiose.