uetustesco, -ere – altern: POLIZIANO misc praef 24 Nec enim renouare sit probrum, quae iam paene exoleuerunt, si modo haec ipsa non uetustescere adhuc, sed ueterascere deintegro possint. ZWINGLI op III p.333 (1531) Vetustescere fecit et carnem et pellem meam, ossa verò mea comminuit. TREMELLIVS spec p.25 Nam si res subinde novas induxeris, quid non vetustescit aetate? GROTIVS-H ep 3388 (1637) Quod in itinere literas nonnunquam vetustescere quereris, non de nihilo esse hoc ipso tempore experior.
– lex.: PEROTTI ccopiae 3,198 Et uetustesco, uetus fio; capitur que frequentius in bonam partem; ueterasco uero in malam. DASYPODIVS dict V 102 Vetustus, a, um, Gantz alt / veraltet. Vetustas, Elte / veraltung. Vetustesco, is, Ich veralte. KILIAAN etym p.382 oud worden. Senescere, consenescere, insenescere, veterare, veterascere, inueterascere, vetustescere.