dotator, -oris, m.
Wohltäter, Stifter: CONVERSINI cand p.75 Costantinum... ecclesie dotatorem primum Constantinopoli ecclesiam dive Sophie id est sapiencie divine dedicasse. LASCO-I mai. benef p.524 qui huiusmodi officii praedicationis primarius fuit dotator. LAYMANN theol moral IV p.87 acquirit enim ecclesia ius patronatus unà cum laico aedificatore ac dotatore.
Lexicographica: TLL 0;
LATHAM
|