interuocaliter, adv. – mit Unterbrechungen, immer wieder (?): MORLINI nov 31 Et ecce ... rediens maritus, suae domus januam jam pulsat, jam clamat, sibilo etiam praesentiam suam denuntiat; atque saepissime et intervocaliter postulans - nullus respondebat -, validius pulsare coepit, nam diligentissime fuerat oppessulata janua.
– lex.: BEROALDO mai. Apul comm 9 fol.210v sic in primo libro 'pulsare uocaliter incipio'. est autem aduerbium, quod significat 'ex interuallo inclamasse uocaliter' uel 'uoce penitus sublata'. nam haec particula 'inter', ut supra dixi, nonnunquam significat totum, ut 'interbibere' et 'intercipere'.