famelicosus, -a, -um – 1) immer hungrig: BVLLINGER script auth fol.67v Nam illa pro munere transeunti Abrahae victori cu copiis suis protulit ad recreandos delassatos famelicosque et à caede regu redeuntes milites. SCALIGER-JC carm II p.135 Ignavia putris otia fert famelicosa. SCHOPPPER spec p.448 Ex corde maesta clanculum | Lupus trahens suspiria | Famelicosus ingemit. SCALIGER-JJ ep 433 (1595) Quale illud famelicosum monstrum, de quo scribis. LANSIVS Witte theol p.163 sic famelicosus Comes duo fercula strenue et incruento praelio expugnat. – 2) dürftig, ausgezehrt: ACIDALIVS carm p.340 Do tibi ecce versus | Pauculos, duros, famelicosos atque claudicantes, | Aridos, mancosque, semitariosque et invenustos. FLEMING carm p.82 quid hic famelicosus esuritorum | dapes adoro.
– lex.: PEROTTI ccopiae 1,184 Fames uero, hoc est edendi cupiditas ... . Unde famelicus, qui edendi cupiditate agitur, et famelicosus, qui frequenter famelicus est. Unde famelicosam terram palustrem ueteres uocitabant (aus PAVL. FEST. p.87 famicosam ed. mod.).