arenaginti, -ae, -a o. (h)arenaginta, indecl.
zahlreich wie der Sand: ERASMVS ad 1,4,44 (Arenam metiris) Athenaeus lib. sexto, Alexidem quendam adducit, qui innumera dixerit ψαμμακόσια, velut aequantia numerum arenarum: ὀνόμασι δ᾿ χρώμενον ψαμμακοσίοις, i.e. nominibus utens arenagintis, ut Graecae vocis figmentum imiter (vgl. MANVTIVS-P ad p.175 nominibus utens arenaginta. SARTORIVS ad fol.55v nominibus utens harenaginta).
Lexicographica: TLL 0
|