diffamator
diffamator, -oris, m. – Verleumder: REVCHLIN ep 307 (1517) Et sunt fratres Iacobite, viri Predicatorum, cum Pepericornu confusionis, falsitatis et mendacii, etiam ipse diffamator absque veritate. FRISCHLIN praef p.303 (1581) Sed cum diffamator crimen non posset probare: scite admodum respondit: se pro gloria et honore Christi scripsisse, quicquid scripsisset. ERPENIVS proverb Arab p.63 Qui denuntiat tibi diffamatoria super aliquo, ipse est diffamator. DIANA-Ant resol p.458 Ergo ad nihil aliud tenetur diffamator, quàm laudare eum, quem priùs diffamaverat.
Lexicographica: TLL 0; LATHAM

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, diffamator, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 18.11.09

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.