hierotheca, -ae, f. – Reliquiar, v.a. für die Eucharistie: BREDENBACH bell Livon p.9 (1564) interrogatur cur consulem publica contumelia affecisset, qui sacrarium seu hierothecam praestita aestimatione legitime emisset. CONTZEN pol p.44 pendentis e cruce Christi imaginem funibus e sublimi detrahunt, detractam in frusta comminuunt, altaria subvertunt, hierothecas, ornamenta aliumque sacrorum apparatum deiciunt et expilant. MASEN spec ver p.494 Christi Crucifix effigies in hierotheca, baculo laureo subnixa.
– lex.: KILIAAN etym p.77 ciborie. Ciborium, cibotium, hierotheca: arcula rei sacrae. MASEN pal lig I p.361 Longum est e in media, ut bibliotheca, hierotheca, et cetera a θήκη composita.