prodecanus, -is, m.
Prodekan (kirchl. o. univ. Amt): ORLANDINI-N hist I p.116 Theodoricum Hesium Leodiensis Ecclesiae prodecanum, Quaesitoremque Catholicae religionis, qui quondam Adriano Pontifici a secretis, et a sacris confessionibus fuerat. SACCHINI hist IV p.86 Tum potentiores aduersarij exorti Claudius Sainctes Ebroicensis Episcopus, Pellettarius Academiae Prodecanus, ac Faber Doctor et ipse insignis. CELLARIUS Schickard ep 707 (1634) Spectatissime Domine Prodecane: Affinis et Collega honoratissime.
Lexicographica: TLL 0;
LATHAM
|