communicatrix, -icis, f. – die verbreitet: GVARINO diff 44 ut rusticos et mulieres, quae incorruptam facilius servant antiquitatem, quo minus multorum sermonis communicatrices sunt, sic loqui animadvertam, ut Demosthenem Isocratem Xenophontem aut Platonem legere aut audire videar. MVSCVLVS loc comm p.534 Deinde et in eo declaratur dilectionis efficacia, quod quae necessaria sunt, tribulatis et egenis suppeditat. Est enim larga erogatrix et communicatrix. ARMINIVS op p.59 Si non natura partialis tantum boni ut particeps, ita et communicatrix in necessariis non deficit.