pertimidus, -a, -um
1) sehr zurückhaltend: POLENTON script ill p.439 Pronunciandi vero initia fuisse Ciceroni, ut oratorem decet, verecunda atque pertimida. 2) sehr ängstlich: GESNER hist anim 3 p.351 Pertimida est avis, quippe quae ab aviculis vellatur, et prae metu earum fugiat. CAMPION-T pulv 2,297 voce metum vultuque fatentur | pertimidi.
Lexicographica: TLL 0;
MLWa
|