paragrammatismus, -i, n. – Ersetzung eines Buchstabens durch einen anderen: MVSCVLVS in Eph p.3 alii verò, ab eo quòd Amazones cum ab Hercule premerentur, ad aram quandam Dianae confugerint, ibique ἄφεσιν, id est, remissionem consequutae sint, locum hunc per paragrammatismum Ephesum pro Apheso vocari coepisse contendunt. IVNIVS-H ad ed. Manutius-P p.1330 Est autem paragrammatismus in Clopidas et Cropidas.
– gr.: LASCARIS-I prolus Flor p.100 Latinas dictiones maiori ex parte Graecas esse invenies aut integre prolatas ... Quaedam accentuum solummodo variatione secundum grammaticorum regulas ut φαρέτρα: pharetra; ... vel spiritus in litteram mutatione ... vocalium in vocales κατὰ παραγραμματισμόν: νύξ: nox.