immanenter, adv. – in sich bleibend: BRVNO lamp stat p.52 In ipso intelligere licet duplicem actionem: alteram veluti reflexam, alteram veluti directam; primam qua immanenter in se ipse, secundam qua veluti progressive in alia efferatur. SVAREZ metaph 20,4,23 quia tantum intellectus et voluntas in re immateriali agunt immanenter. RESENIVS-HP fid fol.39r ut adeo impossibile sit omni intellectui, intelligere, quo pecto illa superessentialis unitas tam simplex sit in essentia, et unica illa unitas in Personis trina sit: et qualis personarum differentia sit, emananter et immanenter, &c.
– dub.: GIOVIO elog p.153 nisi cum adultera, sublato immanenter eius viro, scelestas nuptias fecisset, quum antea ab eo pictor belga insigni perfidia esset trucidatus.