imbussolo, imbussulo
imbussolo (-sul-), -are – in die Wahlurne geben, wählen: ARCHIV Bologna ed. Duranti 14 p.215 (1431) quandocunque eis libuerit et placuerit eosque imbussolare eorum more solito, que quidem imbussulatio fieri debeat ad presentiam domini legati vel gubernatoris. ARCHIV tab offic Paulus II fol.149r Officia Urbis Rome que non imbussulantur. ANON diarium Parm p.96 (1481) Ultimo februarij factum fuit novum consilium Parme et imbussulatum pro anno presenti, missumque fuit ex Mediolano. BVLLARIVM Rom II p.87 (1564) nomina in bussula ad hoc apta imbussulabit, et unus illorum sorte extractus in illa causa Notarius esse censeatur. == ibid. Ita ut Notarius, cui sorte causa obtigetit, etiam si illa non agitetur, se iterum imbussulare petere non possit, donec turnus ipse finiatur. ARCHIV San Luca 1516331120 (1633) Quibus sic imbussolatis fuerunt extracti ad sortem ... .

LEMMALISTE GRUPPE: vernac. INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, imbussolo, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 21.07.09 13.01.15

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.