praeluo, -ere
1) lokal, vorne benetzen: LAMPRIDIVS-B carm Giberti-GM op p.333 o decus urbium, | Quas Tethys vitreo praeluit aequore. 2) temporal, vorher waschen: FROMONDVS homol p.62 Quā enim fiduciā faciem alienam lavare praesumit, qui manus suas luto spurcatas non praeluit.
![]() Lexicographica: TLL 0
|