pollicitator, -oris, m.
der verspricht: ALBERTI pontifex p.82 cum hinc atque hinc pecuniosus pollicitator aderit. LEONICVS dial p.59 ego iam pridem largus pollicitator cogitabam quo nam me coniecissem imprudens. ERASMVS ep 145 (1505) quae Erasmi literulas a splendidis pollicitatoribus destitutas, ... omnibus fortunae casibus oppugnatas, passa non sit egestate concidere. BVCER in Rom p.146 quoties ut vanum pollicitatorem eum homines incusaverint. MORELLANVS Calvin ep 3096 (1559) Germani, inquit, prodigi sunt pollicitatores, at quum tempus est promissa palam faciendi, tum ad fidem fallendam sexcentas rationes habent in promptu. CASAVBON-I ep II p.212 (1604) Sed tenerae frontis sumus; neque audire sustinemus pollicitatores inanes.
Lexicographica: GEORGES
|