Sforzigena, -ae, m. – Sproß der Sfortia: HOR ROM carm 4,50 Tunc ego et ingenium et quicquid mea carmina possunt, | In laudes Italum Sfortigenumque dabo. ALLIVS-P ep p.37 (1463) Sforcigenae victricia signa secutus. STROZZI-T Borsias 4,471 Hic illum Martis sacrum armipotentis alumnum | Sforzigenam inuenies. ZOVENZONI Istrias 1,50,10 Insubres populos deuictaque regna | Tyrrhenosque duces Sforcigenasque canam. FONTIVS Sax 9,4 Non Ferrandineas vires Venetos que paveres, | Sforzigenam ve ducem sacrificum que patrem.