destomachatio, -onis f. – Irritation, Verärgerung: ERASMVS ep 2047 (1528) (an Budaeus; vorher: suspicionem ... me studio nomen Gallorum impetere) Quanquam ista tua destomachatio mihi non mediocrem conflauit apud Gallos inuidiam. == ep 2465 (1531) Haec tua destomachatio tam vehemens, tam atrox, tam varia, dispeream si diuinare possum quos petat (Antwort. STEVCO Erasmus ep 2513 (1531) Hanc tam contumeliosam destomachationem in posterioribus editionibus, vt video, postea mitigasti. == ibid. In ea igitur tam vehementi ..., vt tu ais, destomachatione, quos petam, quibus rationibus adductus, facile intelligere potes). BVDAEVS ep p.388C tamen causam haud dico quin testimonium tuum et autoritas eousque ualeant, ut ex Asse meo circunscribatur quicquid ad eam uel defensionem uel destomachationem pertinet.