plurique, m. pl. – viele: STELLA-I Salutati ep app 10 (1392) Faventina ferax et fertilis Imola glebis. | Hinc atque hinc urbes alie, plurique minaces. CONVERSINI dil p.160 beatos spirituum choros, quos intelligencias plurique dicunt. POLENTON script ill p.158 Quos autem Iosephi nominavi libros, eos plurique scriptos ab eo, uti sunt apud nos, litteris Latinis volunt (cf. Ullman, ed., p.xli–xlii). LAPO cur comm 4,21 Sunt enim quidam ita remisso animo ac abiecto, ingenio vero ita hebeti ac tardo, plurique ita negligentes, desidiosi, stupidi aut ita delicati et molles, nonnulli calidi in consiliis.