attestatorius, -a, -um – bekräftigend, beweisend: ACTA Fanelli p.280 (1535) universis et singulis presentes nostras litteras attestatorias inspecturis. LASCO-I min. op I p.133 In istiusmodi porro attestatoriis ac repraesentativis signis nihil opus est miraculis ullis. ARCHIV Békés p.220 (1620) Quod Egregius Mihael Verös de Doboz exhibuit Nobis et praesentavit Litteras quasdam attestatorias, pariter ac adjudicatorias. ANNALES nat Germ Bon III p.241 (1652) Cui et diploma attestatorium magno nationis sigillo debitisque singraphis munitum, concessum est.