excusatiuncula, -ae, f. – kleine Entschuldigung: DECEMBRIO-A pol 1,10,12 Non aliqua saltem excusatiuncula assignanda fuit, quare, ad quid, in quo causarum genere priora conscripsisset? LVTHER op II p.328 Haec verba Princeps principum ... propter tua commenta, propter tuas excusatiunculas, quibus in mala conscientia frigide et languide solaris teipsum, non revocabit. BEDA-N apol praef Erasmus ep 1571 p.66 Primam vt liquido constaret illum regularem vitam sub canone diui Augustini professum, sed caluis excusatiunculis illi vale dixisse. MELANCHTHON op 17 p.299 In fine ponitur obliqua petitio, ut pergat in amore mutuo. Item excusatiuncula de brevitate litterarum. FLACIVS clav I p.572 Tale ius etiamsi aliquo modo permitti videatur et quibusdam excusatiunculis à peccante ornari et convestiri soleat. IANSENIVS-C Ipr. Mars Gallicus p.300 unā frigidā excusatiunculā datam Domino fidem se liberasse putant.
– lex.: PEROTTI ccopiae 46,5 Ab excuso fit ... excusatio, cuius diminutiuum est excusatiuncula.