incurabiliter, adv. – unheilbar: LVTHER op 4 p.647 Rursum aliis fit talis notitia summus horror ad desperationem et incurabiliter tristes atque deiectos reddidit, terrentur enim a magnitudine maiestatis. LEFEVRE in evang fol.147v Restituit sanum, quem laesa incurabiliter natura acceperat: et praecepit eis ne cui dicerent. BVLLINGER Daniel fol.95v Quia enormiter et incurabiliter peccaverunt contra ipsum. MVSCVLVS in Cor p.195 Item, si vir sit incurabiliter ex nativitate impotens, ut nequeat praestare maritum, adeoque nec uti legibus matrimonii, certè licebit uxori ab illo divertere. COCCEIVS-I consid p.259 Ut in illo Ierem. 17: 9. "Lamosum est cor prae omni re, et incurabiliter malum. Quis id cognoscit?" (Vulg. pravum est cor omnium et inscrutabile).