abhorrenter, adv.
widersprechend: BVDAEVS op I p.196 (1535) Sed sint speciose dicta, nec abhorrenter prorsus a ueritate. CASSANDER op p.1254 (1541) Quare non absurdè, neque abhorrenter à ratione Platonem fecisse credendum est, qui et illud ad felicitatem suam putavit accedere, quod Athenis ... nasci et educari contigerit. STAPLETON op III p.126 (1595) quàm ab eo impiè, sceleratè, et à divinarum Scripturarum veritate abhorrenter dictum sit.
Lexicographica: TLL 0
|