circumlustro, -are, -aui, -atum – 1) beleuchten: FILELFO-F Basilius ep 2,2 Mens ... per semetipsam ad Dei notionem ascendit, cuius pulchritudine circumlustrata illustrataque ipsius etiam naturae obliuione capitur (gr. περιλαμπόμενός). FICINO Pimander sig.d1v Nam qui totum circumlustrat unique mentem totam quoque irradiat: animam abstrahit totam a corpore. – 2) reinigen: HESSVS buc sig.F2v Vos quoque pastores genialia tecta periti | Thure vaporato circumlustrate quotannis | Et carmen facite. – 3) beschauen, besichtigen: CORDVS op poet p.272 Aspicite, et totas circumlustrate novales, | Quaeque novo segetum germine rura virent. ADAM vitae IV p.172 Inde cum ad colliculum devenisset Myconius, circumlustrat campum.