duodenarius, -i, m.
Kommandant von zwölf Soldaten: FILELFO-F Xenophon Cyr 3,3,11 Cumque aut imperatori audire aut quicquam praecipere oporteret, nihil sine superiore relinquebatur, sed per duodenarios et sexcuriones relicta omnia componebantur (gr. δωδεκαδάρχοις καὶ ἑξαδάρχοις).
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger,
duodenarius,
in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite:
www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 13.01.09
Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.