sordidatio, -onis, f.
Beschmutzung: BRVNI Xenophon apol 23 Nam cum moneretur ut vestem mutaret, neque facere voluit ipse, neque amicis ac familiaribus permisit, afferens ipsam sordidationem admissi facinoris esse confessionem (gr. ἔλεγεν ὅτι τὸ ὑποτιμᾶσθαι ὁμολογοῦντος εἴη ἀδικεῖν). COCHLAEVS bapt parv fol.xvir Ob quorum quotidianam sordidationem simul et emundationem. BRENZ apol Wirt p.525 periculum in vasorum sordidatione, quae debeant esse sacrata, nec à Laicis tangenda.
Lexicographica: GEORGES 0;
LATHAM
|