perpius
perpius, -a, -um – sehr fromm: BVCER Brenz anecdota 141 (1548) ut aegro corpore, animo tamen perpio concionem eam absolveret. == regn Christ p.12 (in mg.) (1551) Perpia oratio Valentiniani Imperatoris ad Episcopos, de Episcopi electione. PRAETORIVS-Ant off 322 Nec Christi pudeat perpia facta sequi. PAREVS-Dav musae p.209 Atque si cupio ipse paedagogus | Dici nomine perpio et celebri, | Cur tu nomine perpio et celebri | Nolis dicier ipse literatus? LAYMANN theol moral II p.379 tunc dico, prudentiam evidenter dictare, talem religionem intellectu acceptandam esse perpiae voluntatis inclinationem. WREN-M increp p.733 Dominum Hodiernis nostris Schismaticis, perpiísque Praedonibus exemplum aliquod dedisse evehendi Semetipsum in Pontificatum suum.
Lexicographica: TLL 0; DMLCS

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, perpius, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 02.11.08

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.