iustificatiuus, -a, -um
rechtfertigend: AESTICAMPIANVS mai. modus ep sig.a2r Secunda species eiusdem generis est Ciuilis id est Iustificatiua epistola. TETZEL positiones L fol.xciiiv Sicut Sacramenta Mosaica sunt ieiuna elementa, nec tollentia culpas, nec iustificativa. CLOPPENBVRG op I p.410 (1640) Neque tamen hoc nomine iustus continuo censeri debet, si non subsit alia ratio iustificativa.
Lexicographica: TLL 0
|