ratiocinarius, -a, -um
1) die Buchhaltung betreffend: BVSBECQ ep Rud p.16 Nuper hīc nec opinato datum quibusdam negocium, ut libros ratiocinarios, Italorum praesertim, inspicerent, si quae pecuniae ad Parmensem transmissae deprehenderentur. 2) die Tätigkeit des Verstands betreffend: IVNIVS-Fr op II p.597 (1600) piorum autem animae sunt operariae, ratiocinariae, sapientia et scientia praeditae, laudatricesque.
subst., ratiocinarius, -i, m., Geistesarbeiter: IVNIVS-Fr op II p.597 (1600) Ubi nullum est opus, nec ratio, nec sapientia, nec scientia, nec laudatio; ibi nec operarius est nec ratiocinarius, nec sapientia scientiave praeditus, nec laudator. Lexicographica: GEORGES 0
|