papocaesarea, -ae, f. – die weltliche Herrschaft des Papstes bzw. der Kirche: QVENSTEDT theol IV p.402 Pontificiorum, qui vocandi potestatem in solum Ecclesiasticum statum conferunt, depresso omni sub Ministerium Magistratu, quod Papocaesaream, vel Papo-Caesareatum, nonnulli vocant.
– vgl. gr.: HEIDEGGER Trident I sig.*****1v ut verbis spiritualem, reapse autem, uti nonnemo appositè dixit, mundo mundaniorem, et carne carnaliorem Papae in mundo Monarchiam, quam παπακαισαρίαν Papa-Caesareatum nonnulli appellant, ruentem, magnísque iam passibus ad interitum praecipitantem, utcunque suffulciant, et sustentent.