interfatio, -onis, f. – Einschub: BVCER in Rom p.476 Interfatione de suo in Iudaeos amore et salutis eorum solicitudine, praemollire voluit, quae de incredulitate et arrogantia illorum exponere coeperat. BVLLINGER in epist p.519 hinc maximè necessarium erat ut aliqua interfatione, qua illi poterant moveri excitarique praemissa, commodius de sacerdotio continuare valeret. IVNIVS-Fr op I p.1325 (1591) Est autem universus hic locus interfationis et interductus cuiusdam, toto hoc cap. sumta occasione ex praedictione et argumento sigilli sexti.