suffitor

N
L
W

E
X
C
E
R
P
T
A
 
suffitor, -oris, m.
LVTHER op VII fol.304r (1521) sic et hoc tempore dicere posset ad fundatores, suffitores, cantores, tinnitores ac cereorum succensores. An putatis me coecum, surdum atque ἀνέστιον. VIRET minist fol.30r deinde histriones, circulatores, mimi, ludionésque mirè varii et ludibundi, qui et suos habent ... praesaltatores et choragos, pincernas, thuriferos, suffitores. == minist fol.69r in hac ipsa scena in qua nunc versamur, suos habet thuricremos suffitores, qui sacris suffimentis tum Evangelii codicem, id est ipsorum Missale: tum ipsos recitatores, et tota denique templa et Missatica theatra suffiant ipso temporis articulo quo Evangelica lectio recitatur.
Lexicographica: GEORGES 0

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, suffitor, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 07.05.08

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.