apaedeusia, -ae, f. – Mangel an Ausbildung: SCHOPPE paedia p.5 Iam cum Paediae sit, rei ad tractandum propositae ὀικεία sive sua ac propria, Apaedeusiae vicissim ἀλλότρια sive aliena in medium afferre: non illum modo ἀπαιδευτως, idest, nulla Paediā nulloque delectu disserere Aristoteles insimulat, qui ea, quae Loco, sed etiam qui quae Genere aliena sunt, tractat.
– vgl. ARISTOTELES eth Eudem 1217a8sqq bei SCHOPPE paedia p.3 ᾿Απαιδευσία ἐστὶ περὶ ἕκαστον πρᾶγμα τὸ μὴ δύνασθαι κρίνειν τούς τε ἐικείους λόγους τοῦ πράγματος, καὶ τοὺς ἀλλοτρίους. Idest, Ignoratio Paediae est, non posse judicare in unaquaque re, quae rationes propriae, quae alienae afferantur. THOMAS AQVINAS sententia metaphysicae lib. 4 lectio 6 n. 12 Et hoc propter apaedeusiam, idest ineruditionem sive indisciplinationem. Est enim ineruditio, quod homo nesciat quorum oportet quaerere demonstrationem, et quorum non.