expectator, -ris, m. – der erwartet: PETRARCA fam 8,4,17 cum interim nostra suos expectatores habeat hereditas. MVSCVLVS in Is p.380 Ubi verò deletis impiis humiliaverat eos in Babylone, illicque auxilii sui reddiderat expectatores et imploratores, tandem liberati agnoverunt illum, confessique sunt suum esse Deum. FRANZIVS schol p.661 Quid ad haec et ad alia de veteribus Messiae expectatoribus Smalcius. WALAEVS-A op I p.233 quia Deus, sive suos in peccatum labi sinat, sive reprobos suis concupiscentiis tradat, non est otiosus spectator aut expectator eius quod homo aut Satan facturus est.
– expectatrix, -icis, f., die erwartet: CRVSENIVS mon III 48 Tunc cessere occupatrices Virgines, seu potius matrimoniorum expectatrices feminae, monasterio jam dudum occupato.