grobianus, -i, m. – Grobian, ungehobelter Kerl: ZABERN cant p.279 Quales grobiani sunt isti monachi! LOCHER navis p.143 Tura ferunt manibus, Grobiani festa colentes | Sordidulis verbis, rancidulisque litant. DEDEKIND Grob (tit) Grobianus, et Grobiana, De morum simplicitate libri tres in gratiam omnium Rusticitatis amantium conscripti. BESOLD opus IX p.158 crediderim equidem Domine Doctor, te ex Grobiani prodiisse Scholā.
– Grobiana, -ae, f.: DEDEKIND Grob (tit) Grobianus, et Grobiana, De morum simplicitate libri tres in gratiam omnium Rusticitatis amantium conscripti. == Grob fol.89v capvt vltimvm. Grobiana, sive de moribus quae virgines deceant, tum domi, tum in publico, et in conviviis, et alibi.