rauba, -ae, f.
Sache, ital. 'roba': SERRAVALLE comm Dante inf 24,1-18 Rusticus, cui rauba, idest rerum copia, deficit. ARCHIV Ravensp p.56 (1466) Item quod rauba ipsorum Alamanorum que conduceretur per terram in civitate Janue possit conduci ad domos ipsorum Alamanorum absque necessitate ipsas conducendi ad
![]() Lexicographica: GEORGES 0;
NIERMEYER
|