protestator, -oris, m. – der protestiert: EYB ep ed. Herrmann p.113 (1452) Prolixiorem me fuisse intellego quam ab inicio proposueram atque protestatoris eciam metas excessi. VOLZ Rhenanus ep 350 (1541) Adiecit quoque Caesarem vix a iudicibus camerae Spirensis impetrasse iustitium pro ... Goslariensibus, quibus iam igni et aqua interdictum, aliisque protestatoribus.
– lex.: PEROTTI ccopiae 12,23 Protestor, quod est cauenda et quae fieri non debent manifeste denuntio; a quo protestator, protestatrix, protestatio.