Loioliticus, -a, -um – jesuitisch: SCALIGER-JJ ep p.283 (1605) cujus cento ingens - vere Loioliticus partus - nuper prodiit: in quo nihil aliud quam errores suos, quos vix tandem percepit, ineptissimis Tabulis tueri conatur. LINGELSHEIM ep p.230 (1607) nimis se prodit spiritus ille Lojoliticus. BARTH ser ioc p.4 Non jam primum Majestatem Tuam Lojoliticae faecis pecuaria insilire ordiuntur. RVTGERS Oxenstierna ep 2189 (1624) Hispanicarum ac Loioliticarum fraudum illud fatum est, ut altius quam prudentia penetrent. PAREVS-Dan hist p.32 Ioannes Saller, familiae Loioliticae sodalis. RIVET cath p.89 Hoc lingua Loyolitica idem est, quod largiri indulgentias. TVCKNEY praelect p.179 longè nasuta magis et arguta est Gens Loiolitica.