persuadibilis, -e
überzeugend, das, wovon man jemanden überzeugen kann: SALVTATI ep 14,13 (1405) cui non facile persuadibile videatur ab hoc Iano Ianuam, que litoris Ionici finem et maximam partem tenet, appellatam esse et ab eo vel patre suo Iaphet vel aliquo descendentium fundationis principium habuisse? SLEIDANVS stat p.205 (mg.) Irato Deo nullus error non persuadibilis (vgl. Text: cum exardescit ira Deu, nullus est error tam absurdus et inconditus, quem non Satanas persuadeat). CASELIVS-I opera II p.234 Sed institueramus quoque de persuadibili dicere, non omni: neque enim de altero, quod argumentis fit, hic agimus, sed de eo, quod dictione efficitur.
Lexicographica: TLL (1x var.l. QVINT.)
|