semiequus
semiequus, -i, m. – halb Pferd: ALIGHIERI-P comm I Dante inf 12,46-139 Ex quo appetitu fallaci finguntur Centauri nasci semihomines et semiequi, licet quidam dicant quod sunt semitauri et semihomines. SERRAVALLE comm Dante inf 12,52-57 Centauri sunt semiequi usque ad pectus, et semihomines ab umbilico; et supra sunt homines: sicut videmus hominem equitantem semiequum et semihominem. PEROTTI ccopiae 6,160 Seruius uero grammaticus hanc quoque fabulam de Centauris narrat: "... Et quoniam uel currendo uelociter uel, dum equi eorum in transitu Penei fluminis potantes capita inclinata tenerent, unum esse animal uidebantur, datum huic opinioni locum, ut semiequi et semihomines essent" (anders als bei SERV. georg. 3,115). MARVLVS Herc sup In Thessalia Centauros, Ixionis et Nubis prolem, uiros semiequos inuadens uicit. AGRIPPA occ 2,46 (De imaginibus mansionum Lunae) In vicesima pro venatione sigillabant ex stanno imaginem sagittarii semihominis et semiequi et fumigabant cum capite vulpis.
Lexicographica: GEORGES 0; LATHAM

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, semiequus, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 08.12.07

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.