anserulus, -i, m.
Gänschen: POGGIO facet 67 Querebatur rusticana mulier anserulos suos non se bene habere. FILELFO-F Xenophon Cyr 8,4,20 Nam si magnam ducas uxorem, ubi quandoque uelis eam rectam osculari, prosilire te oportebit quemadmodum anserulos (gr. ὥσπερ τὰ κυνάρια). BRACCESI carm 1,1,29 Anserulus niueos inter sed raucus olores. FITZGEOFFREY aff 3,14,4 Quod vulpi anserulus, Foxe, tibi Osorius. PAREVS-Dav musae p.96 Hunc tibi anserulum, tuaeque mensae | ... | Do.
Lexicographica: TLL 0;
LATHAM
|