perrideo, -ere
sehr lachen: PONTANO Parth 1,27,11 Quod tecum patulo cupit palato | Perridere suapte risione, | Condita leuitate ineptiisque. BVDAEVS phil fol.28v perridere quidem mihi interdum ac laetari supra modum contigit.
![]() ![]() Lexicographica: TLL perridentes (1x als var.l.)
|