Osiandricus, -a, -um – des Osiander: CALVIN inst 1,15,4 osiandrica illa de figura corporis imaginatio per se facile evanescit. BEZA tract theol II p.215 clamitat Osiandricum hoc esse delirium, quasi verò non ipse D. Calvinus ... insani illius hominis portenta detexerit. ADAM vitae IV p.201 Speratus ... in ipsa Osiandricae tragoediae epitasi, doloribus, curis, laboribus fractus, ex statione huius vitae evocatus est.
– subst., Osiandricus, -i, m., Anhänger des Osiander: CONTZEN pol p.791 Anabaptistae, et Seruetiani, ..., Antinomi, Svencofeldiani, Sacramentarii, Osiandrici, Defensores liberi arbitrii.