subsortitor, -oris, m.
der nachrückt: DECEMBRIO-A pol 4,48,34 Sufficere 'subministrare', 'substituere', ut: generando suffice prolem. Quo sermone frequenter utuntur historici in magistratuum suffectione, cum alius succedit; idem fere subsortitus, qui alicuius occupati fungitur officio, ex quo subsortitores iudices appellati.
Lexicographica: GEORGES 0
|