praelaudo
praelaudo, -are – 1) besonders loben: ALIGHIERI-P comm I Dante purg 26,91-120 Qui dominus Guido inter dictatores et inventores praelaudat Arnaldum Danielem. ANON Lucianus Timon 47,1 Hic autem agrum totum a me cum accepisset ac filiae dotem, duo talenta, mercedem laudis, quia me cantantem, tacentibus cunctis, solus praelaudasset (gr. ὑπερεπῄνεσεν). – 2) vorher erwähnen: DAVM-Chr ep syll V p.261 Lactantio de mortibus Persecutorum comitate Carpzovii praelaudati usus fui.
Lexicographica: (zu 2) TLL (1x, DON.)

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, praelaudo, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 30.05.07

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.