pincernatus, -us, m.
Amt des Mundschenks: BOCCACCIO gen 9,2 Que Hebe, quia formosa esset, a Jove ad officium pincernatus assumpta est. == ibid. ut illam ab officio pincernatus Juppiter removeret. MATTHIAE theat p.381 ut Gen. 40. vers. 13. Et Pharao restituet te super locum tuum. Targ. in officium tuum. LXX. ἀρχιοινοχείαν, in principatum pincernatus tui. == theat p.966 Huic Rudolphus Imperator ... confirmavit officium Pincernatus in Imperio, et dignitatem Electoralem.
Lexicographica: TLL 0;
DVCANGE
|