circumstantiator, -oris, m.
der die Begleiterscheinungen betont: LVTHER conf Latom p.69 Hunc cultum dei et veritatis notitiam perdere festinant isti Consequentiatores et circumstantiatores sophistae, qui sese solos iactant scripturae elucidatores. GRETSER Luth p.68 Scholasticos à consequentiis appellat Consequentiatores, A circumstantiis Circumstantiatores.
Lexicographica: TLL 0
|