circumstantiator
circumstantiator, -oris, m. – der die Begleiterscheinungen betont: LVTHER conf Latom p.69 Hunc cultum dei et veritatis notitiam perdere festinant isti Consequentiatores et circumstantiatores sophistae, qui sese solos iactant scripturae elucidatores. GRETSER Luth p.68 Scholasticos à consequentiis appellat Consequentiatores, A circumstantiis Circumstantiatores.

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, circumstantiator, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 25.03.07

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.