lutamentum, -i, n.
1) Lehmboden o. -wand: PEROTTI ccopiae 52,12 Et luto, a quo deluto, quod est luto circunlino siue luto tego. Vnde fit lutamentum et delutamentum (mit Beleg aus Cato agr. 128). KILIAAN etym p.131 Ghe-lente, ghe-linte, glente. Sepes, lutamentum, maceria, maceries, sepimentum fabrile, sepes structilis, sepimentum, paries concratitius. PEXENFELDER appar p.219 Parietarius delutat casam luto paleato vel acerato; quandoque etiam sine materiatione lutamenta effingens in parietibus formaceis. 2) übertr., Grundlage: BEGVINVS tyr 1,6 p.97 Verúm cúm haec oculari inspectione potiús quám praeceptis et regulis addiscantur: ... pauca tantúm de lutamentis Philosphicis subiungenda duximus.
Lexicographica: (zu 1) TLL (1x, CATO [zitiert als Varro bei POLIZIANO comm Vergil georg 1,184])
|