mutuatarius
mutuatarius, -i, m. – Debitor, Schuldner: BARIANVS impiet sig.a2v sed mutuantes a mutuo non possunt se seruare indempnes, nisi exigat aliquid ultra sortem mutuate pecunie ab ipsis mutuatariis pro mercede suarum operarum. BORNITZ aerar p.9 ex quo pecunia publica datur mutuo mutuatario ad vitam ad usuras maiores. EPISCOPIVS op p.109 pignus, quod post gratis mutuo datam rem sive pecuniam mutuator sive creditor pro sui mutui assecuratione vel postulat vel ex domo mutuatarii, id est eius qui mutuum accepit aufert, ex vi praecepti huius restituendum esse.

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, mutuatarius, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 27.02.07

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.